Elisa Lam: niepokojące nagranie z windy i tajemnicza śmierć

Elisa Lam urodziła się 30 kwietnia 1991 roku w Vancouver (Kolumbia Brytyjska, Kanada). Jej rodzicami byli imigranci z Hongkongu. Kobieta studiowała na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej. Na początku 2013 roku Elisa wybrała się w podróż po Stanach Zjednoczonych. Celem wyprawy była Kalifornia. Lam podróżowała samotnie pociągami oraz autobusami międzymiastowymi. Najpierw wybrała się do San Diego. Dowodem na to są zdjęcia zrobione przez kobietę w tamtejszym zoo i opublikowane w mediach społecznościowych. 26 stycznia studentka przybyła do Los Angeles. Po dwóch dniach zameldowała się w (nie)sławnym hotelu Cecil w pobliżu Skid Row w centrum miasta. Początkowo 21-latce przydzielono wspólny pokój na piątym piętrze. Jej współlokatorzy narzekali jednak na dziwne zachowanie Kanadyjki. Elisa Lam została zatem przeniesiona po dwóch dniach do własnego pokoju.

Cecil zbudowano jako hotel biznesowy w latach dwudziestych XX wieku. Następnie jego właściciele borykali się z poważnymi trudnościami finansowymi podczas Wielkiego Kryzysu w latach trzydziestych. Problemy pojawiały się też później. Jedną z głównych przyczyn była zła renoma hotelu. Kilka znanych zbrodni popełniono bowiem bezpośrednio w hotelu lub ich sprawcy byli z nim powiązani. W 1964 roku Goldie Osgood została zgwałcona i zamordowana w swoim pokoju w Cecil. Zbrodnia ta nie została nigdy rozwiązana. Seryjni mordercy Jack Unterweger i Richard Ramirez również mieszkali w hotelu Cecil. Zdarzały się też samobójstwa hotelowych gości. Jeden ze skoków z okna skończył się fatalnie nie tylko dla samobójcy, ale i pieszego, który przechodził obok wejścia do budynku. Po ostatnich renowacjach próbowano ratować wizerunek hotelu i przyciągnąć gości, ale ponura reputacja nie dawała o sobie zapomnieć.

Wracając do bohaterki naszej historii – u Elisy zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową i depresję. W celu leczenia tych schorzeń przepisano jej cztery leki – Wellbutrin, Lamictal, Seroquel i Effexor. Według rodziny, która trzymała historię choroby psychicznej córki w tajemnicy, Lam nie miała wcześniej myśli lub prób samobójczych. W jednym z raportów stwierdzono jednak, że zaginęła wcześniej na krótki czas.

W połowie 2010 roku Lam założyła bloga o nazwie „Ether Fields” na platformie Blogspot. Przez następne dwa lata publikowała zdjęcia modelek w stylowych ubraniach i relacje ze swojego życia, zwłaszcza walki z chorobą psychiczną. W poście ze stycznia 2012 roku Lam ubolewała, że ​​niedawny nawrót choroby zmusił ją do rezygnacji z kilku przedmiotów na studiach. Elisa czuła się wówczas zagubiona i nie mogła odnaleźć celu, do którego mogłaby dążyć. Zatytułowała swój wpis: „Zawsze prześladuje cię myśl, że marnujesz swoje życie”. Był to cytat z jednej z książek Chucka Palahniuka. Te słowa stały się motto na blogu 21-latki. Nieco ponad dwa lata po rozpoczęciu blogowania Lam ogłosiła, że ​​porzuci dotychczasowego bloga na rzecz nowego – „Nouvelle-Nouveau”, którego założyła w serwisie Tumblr. Jego zawartość składała się głównie ze zdjęć ze świata mody, cytatów i własnych refleksji.

Zaginięcie Elisy Lam

Lam podczas podróży codziennie kontaktowała się z rodzicami. 1 lutego 2013 roku, czyli w dniu, gdy miała wymeldować się z hotelu Cecil i wyjechać do Santa Cruz, jej rodzice nie otrzymali od córki żadnej wiadomości. Zaniepokoili się tym i zadzwonili do Departamentu Policji Los Angeles (LAPD). Rodzina poleciała też do największego miasta Kalifornii, aby pomóc w poszukiwaniach.

Personel hotelu, który widział Elisę tego dnia, powiedział, że była sama. Jedyną osobą spoza hotelu, która zapamiętała Lam ​​tamtego dnia, była Katie Orphan, kierownik pobliskiej księgarni. Kobieta wspominała, że zaginiona kupowała prezenty dla członków swojej rodziny. Wydawała się bardzo żywiołowa i przyjazna. Orphan zapamiętała, że Lam zastanawiała się, czy zakupione upominki nie będą zbyt ciężkie i czy zdoła je ze sobą nosić przez resztę wycieczki.

Policja przeszukała hotel w zakresie, w jakim było to zgodne z prawem. Służby i psy tropiące sprawdziły pokój Lam i rozejrzały się po budynku, jednak nie udało się natrafić na ślad Kanadyjki. Policja nie przeszukała natomiast wszystkich pokojów, ponieważ nie miała dostatecznych dowodów, by sądzić, że popełniono przestępstwo. 6 lutego, czyli tydzień po zaginięciu Elisy Lam, funkcjonariusze zdecydowali, że ​​potrzebna jest dodatkowa pomoc. Ulotki z wizerunkiem kobiety zostały zamieszczone w okolicy oraz w Internecie. Sprawą zainteresowały się również media.

Słynne nagranie z hotelowej windy

15 lutego, po kolejnym tygodniu bez śladu zaginionej, policja z Los Angeles opublikowała nagranie z jednej z wind hotelu Cecil z 1 lutego. Film trwa około dwóch i pół minuty. Nagranie przedstawia Elisę Lam wykonującą bardzo dziwne ruchy i gesty. 21-latka po wejściu do windy zaczęła naciskać przyciski, by zamknąć drzwi, lecz te cały czas pozostawały otwarte. W pewnym momencie Elisa opuściła windę, jakby obawiając się, że ktoś na zewnątrz uniemożliwia zamknięcie się drzwi. Zaginiona wydaje się przerażona.

Film wzbudził duże zainteresowanie na całym świecie z powodu dziwnego zachowania Lam i był szeroko analizowany oraz dyskutowany. Kilka teorii próbowało wyjaśnić osobliwe zachowanie zaginionej. Zgodnie z jedną z nich Lam próbowała zmusić windę do ruchu, aby uciec przed kimś, kto ją ścigał. Inni sugerowali, że 21-latka mogła być pod wpływem ecstasy lub jakiegoś innego narkotyku. Kiedy na jaw wyszła choroba afektywna dwubiegunowa, pojawiła się również hipoteza, że ​​Lam miała epizod psychotyczny. Osobiście uważam, że dziwne zachowanie było spowodowane problemami psychicznymi. Być może Elisa przestała brać leki lub robiła to nieregularnie.

Inni widzowie argumentowali, że film został zmodyfikowany przed upublicznieniem. Twierdzili, że poza zasłonięciem sygnatury czasowej część filmu została spowolniona, a prawie minutę materiału usunięto. Mogło to wynikać z chęci ochrony tożsamości osoby (związanej z zaginięciem lub nie), która w innym przypadku znalazłaby się na filmie.

Odnalezienie ciała kobiety

Podczas poszukiwań Elisy Lam goście hotelu zaczęli narzekać na niskie ciśnienie wody. Niektórzy twierdzili później, że miała ona kolor czarny i nietypowy smak. Rankiem 19 lutego Santiago Lopez, konserwator hotelu, znalazł ciało kobiety w jednym z czterech zbiorników o pojemności 1000 galonów (3 785 litrów) znajdujących się na dachu. Dostarczały one wodę do pokoi gościnnych, kuchni i kawiarni. Mężczyzna przez otwarty właz zobaczył Lam leżącą w wodzie twarzą do góry. Zbiornik został opróżniony i rozcięty, ponieważ jego właz konserwacyjny był zbyt mały, aby pomieścić sprzęt potrzebny do usunięcia ciała.

21 lutego biuro koronera w Los Angeles wydało oświadczenie o przypadkowym utonięciu, wskazując zaburzenie afektywne dwubiegunowe jako istotny czynnik. Zgodnie z pełnym raportem koronera, opublikowanym w czerwcu, ciało Lam zostało znalezione nagie. Ubranie, podobne do tego, które miała na sobie w filmie z windy, unosiło się w wodzie, pokryte „cząstkami przypominającymi piasek”. Obok znaleziono również zegarek Kanadyjki i klucz do pokoju.

Ciało Lam było wzdęte i w stanie umiarkowanego rozkładu. Miało przeważnie zielonkawą barwę, z widoczną separacją skóry. Nie znaleziono dowodów potwierdzających uraz fizyczny, napaść na tle seksualnym lub samobójstwo. Testy toksykologiczne wykazały ślady substancji tożsame ze składem leków na receptę, które odkryto wśród jej rzeczy. We krwi znalazły się również składniki tabletek bez recepty, takich jak Sinutab i ibuprofen. Obecna była też bardzo mała ilość alkoholu (około 0,02 promila). Nie znaleziono jednak śladu żadnych narkotyków. Badacze i eksperci zauważyli, że stężenie leków na receptę w organizmie zmarłej wskazywało, że brała ich zbyt mało lub niedawno zaprzestała ich przyjmowania.

W ramach dochodzenia ustalono, w jaki sposób zginęła Lam, ale początkowo nie wyjaśniono, w jaki sposób dostała się do zbiornika. Drzwi i schody prowadzące na dach hotelu są bowiem zamknięte, a kody dostępu i klucze mają tylko pracownicy. Każda próba ich sforsowania rzekomo wywołałaby alarm. Film opublikowany po śmierci Lam w Internecie przez jednego z użytkowników udowodnił jednak, że dach hotelu był łatwo dostępny przez wyjście przeciwpożarowe, a dwie pokrywy zbiorników na wodę były otwarte.

Zastanawiano się w jaki sposób kobieta dostała się na dach oraz czy mogła sama wejść do zbiornika na wodę. Wszystkie cztery były cylindrami o wymiarach 1,2 x 2,4 m umieszczonymi na betonowych blokach. Nie było do nich stałego dostępu, a pracownicy hotelu musieli wejść na drabinę, żeby sprawdzić poziom wody. W dodatku zbiorniki były chronione ciężkimi pokrywami, które trudno byłoby przesunąć. Pracownik hotelu, który znalazł ciało, powiedział, że ​​pokrywa była wówczas otwarta, co zakończyło spekulacje na temat tego, jak Elisa mogła zamknąć właz. Dziwne jest natomiast to, że psy policyjne, które przeszukiwały hotel wkrótce po odnotowaniu jej zniknięcia, nie znalazły żadnego śladu ani zapachu – nawet na dachu.

Pojawiły się teorie związane z nagraniem z windy. Niektórzy argumentowali, że kobieta próbowała ukryć się przed prześladowcą, być może kimś ostatecznie odpowiedzialnym za jej śmierć. Inni twierdzili, że studentka była po prostu sfrustrowana awarią windy. Niektórych zwolenników teorii, że znajdowała się pod wpływem narkotyków, nie zniechęciły wyniki toksykologii. Pojawiła się hipoteza, że Lam mogła wziąć nietypowe narkotyki, których nie wykrywa standardowe badanie. Bardzo niski poziom leków na receptę w jej organizmie i ilość pozostałych tabletek sugerowały, że brała zbyt mało środków na chorobę afektywną dwubiegunową lub niedawno przestała je przyjmować, co mogło doprowadzić do epizodu psychotycznego.

Raport z sekcji zwłok również został zakwestionowany na podstawie niekompletnych informacji. Na przykład nie podaje, jakie były wyniki testów mających zweryfikować, czy nie doszło do gwałtu. Nie było też informacji, czy takie badanie przeprowadzono. Raport zawierał też informację, o gromadzeniu się krwi w okolicy odbytu oraz wypadnięciu odbytnicy. Niektórzy sugerowali, że mogło to byc oznaką wykorzystania seksualnego. Jeden z patologów zauważył, że mogło to wynikać z wzdęć w trakcie rozkładu ciała. Nawet patolodzy koronera wydawali się natomiast nie do końca przekonani, że śmierć Lam była następstwem wypadku.

Po śmierci Kanadyjki jej blog na Tumblr został zaktualizowany, prawdopodobnie za pośrednictwem opcji, która umożliwia zaplanowanie i automatyczną publikację postów. Telefonu nie znaleziono ani obok ciała, ani w pokoju hotelowym. Przypuszcza się, że został skradziony krótko przed lub już po śmierci. Nie ustalono, czy dalsze aktualizacje bloga Lam były dziełem złodzieja telefonu, hakera, czy wynikały z opcji Tumblr’s Queue.

Podobieństwa sprawy do akcji filmu „Dark Water”

Co ciekawe kulisy sprawy przypominają historię z horroru „Dark Water”. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że to film powstał pierwszy i to ponad 10 lat wcześniej (japoński oryginał w 2002, amerykański remake w 2005). W filmach główne bohaterki (matka i córka) odkrywają tytułową „ciemną/mroczną wodę”, która kapie z sufitu. Z czasem dowiadują się, że zalane mieszkanie nad nimi należy do rodziny, która zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. W końcu zostaje odnalezione ciało zaginionej dziewczynki, która mieszkała w budynku. Okazuje się, że została porzucona przez rodziców i utonęła w… zbiorniku na wodę. Pojawia się również wątek windy i dziwnego działania jej przycisków. Zbieg okoliczności? Zapewne, ale bardzo osobliwy.